,, Szczęście w nieszczęściu " #0

                                                               Opowiadanie
    Moja historia zaczęła się gdy miałam 7 lat musieliśmy wyjechać z miasta moja mama ma na imię Gabriela moja młodsza siostra Alicja a ja Jagoda. Musiałam się wyprowadzić z mojego rodzinnego miasta ponieważ tata umarł i wtedy mama chciała opuścić tamto miejsce . Wyjechałyśmy do Warszawy tu mama znalazła nowe mieszkanie które było całkiem dobre lecz ja bardzo tęskniłam za domem brakowało mi chwil spędzonych z tatą ale na tym się świat nie kończy postanowiłam że będę starała się o ty nie myśleć i zacząć nowe życie jak to mama powiedziała. Zapisałam się do nowej szkoły no co mam powiedzieć normalne gimnazjum jednak był tam taki ktoś który miał na imię Paweł to taki chłopak który mi się strasznie spodobał od razu znalazłam nową przyjaciółkę miała na imię Amelia . Amelia miała blond włosy duże błękitne oczy i wiadomo miała powodzenie u chłopaków mogła mieć każdego którego by chciała. Był wtorek jak zawsze poszłam rano do szkoły po drodze spotkałam Amelię no i jak zawsze gadałyśmy o chłopakach wtedy powiedziałam jej że podoba mi się Paweł ona tak się na mnie dziwnie popatrzyła i powiedziała
-Paweł? Ty i Paweł ? - zapytała dwukrotnie
-No tak a coś nie tak z tym że mi się podoba ? - zapytałam z dziwieniem
-To znaczy wiesz ja ostatnio z Pawłem się spotkałam i chyba będziemy parą. powiedziała Amelia nie pewnie za zrobiłam się cała czerwona i powiedziałam
- To ja idę zapomnij o tej rozmowie - powiedziałam ze łzami w oczach i poszłam. Spotkałam Pawła gdy szłam i zachowywał się tak jak by był moim przyjacielem zaproponowałam mu żebyśmy razem poszli do kawiarni po lekcjach zgodził się wtedy tak się ucieszyłam że aż łzy mi znikły w sekundzie i weszliśmy do szkoły już była 14:45 koniec lekcji Paweł czekał pod moją klasą wyszłam razem z Amelką ona zauważyła Pawła i się zdziwiła że ja podeszłam do niego i że razem zeszliśmy na dół i wybiegliśmy ze szkoły Amelia patrzyła przez cały czas i chyba nie była zadowolona ale w tamtej chwili liczyło się tylko to że byłam z Pawłem.


Podoba się czy nie za bardzo nie jestem pisarką z zawodu więc, zrozumcie mnie jeżeli się podobało zostaw komentarz możesz zostawić link do swojego bloga na pewno wpadnę napiszcie coś czy pisać dalej czy coś w tym stylu .